آنقدر دست دست کردم که بالاخره «متری شیش و نیم» از پرده‌های سینما جمع شد. پسرم می‌گفت باید این فیلم را ببینم. کارگردانش سعید روستایی بود. ابد و یک روزش را دیده بودم توی سینما با خادمی و موسوی؛ آن روزها در یک انتشارات بودم که دفترش درست روبروی سینما سپیده بود؛ توی دل انقلاب. […]
اولینبار از زبان داوید، همسرم، شنیدم که چیزی به نام «میز خاطره» هست. برای دیدن یکدست مبل به بازار رفته بود. با آقا ولی رفته بود؛ یکی از آشنایان که در کار ساخت مبل و وسایل چوبی است. در گشتوگذارشان در بازار، داوید از یک میز خوشش آمده بود. آقا ولی گفته بود این «میز […]
بعد از یک وقفۀ طولانی درسگفتارهای نابوکف را از سر می گیرم؛ هرچند سیگار کشیدن، بافتنی بافتن و خوابیدن سر کلاس او ممنوع باشد و بدون گواهی پزشک اجازه نداشته باشیم به دستشویی برویم؛ اما ارزشش را دارد که کلاس این معلم پرشور و مؤمن حاضر شویم و نگرش عمیق و عاشقانه به ادبیات را […]
میان انسان و خدا «اَبر جهل» حائل است و این ابر با قوۀ عاقله قابل شکافتن نیست. باید با ایجار «اَبر فراموشی» کلیۀ ماسوی الله را فراموش کرد تا بتوان مستقیماً در آستانۀ ورود در «اَبر جهل» قرار گرفت. سپس باید با نوک پیکان «عشق کور» به ابر جهل حمله کرد و آن را شکافت […]
سلام حال همۀ ما خوب است ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور که مردم به آن شادمانی بیسبب میگویند با اینهمه عمری اگر باقی بود طوری از کنار زندگی میگذرم که نه زانوی آهوی بیجفت بلرزد و نه این دلِ ناماندگار بیدرمان! تا یادم نرفته است بنویسم حوالی خوابهای ما سالِ […]
پادشاهی فرمان کشتن اسیری را داد. بیچاره در حالت نومیدی به زبانی که داشت شروع کرد به پادشاه دشنام دادن که گفته‌اند: هر که دست از جان بشوید هرچه در دل دارد بگوید. و هرگاه آدمی نومید شود زبان‌درازی می‌کند چنان که گربۀ شکست‌خورده نیز به سگ حمله آرد. پادشاه پرسید که چه می‌گوید. یکی […]
کارل اوه کناسگور یک نویسندۀ نروژی است و چیزی که او را به شهرتی جهانی رسانده، رمان شش جلدی‌اش است: «نبرد من». خودش می‌گوید در انتخاب این اسم به هیتلر فکر نمی‌کرده؛ او عمیقاً درگیر زندگی خودش بوده و می‌خواسته چنان سریع بنویسد که بتواند از خودش بیرون بیاید، بشود کسی دیگر و بعد نگاه […]
به وقت بررسی افتضاحی که دستان بزدل و شاخک‌های مطیع اختاپوس بادکردۀ حکومت توانسته‌اند از آن چیز آتشین و خیال‌انگیز، یعنی ادبیات، درست کنند، دشوار می‌توان از خنک شدن دل به مدد طنز و تجمل تحقیر تن زد. وانگهی، من آموخته‌ام که بیزاری خود را پاس دارم، زیرا می‌دانم با این احساس قوی در برابر […]
دوستی دارم که سابقۀ دوستی‌ام با او سی سال است. لیلا دوست اوست. فکر می‌کنم روان‌شناسی خوانده است، اما «به هرچیزی چاشنی ادبیات می‌زند». یک روز برایم تعریف کرد در یکی از تورهایی که به اصفهان رفته بوده با توریستها همسفر می‌شود. از عمارت عالی‌قاپو که دیدن می‌کردند پشت پنجره‌ای می‌ایستد و فکر می‌کند وقتی […]
یادتان هست گفتیم نابوکف بعد از ترک تدریس در سال ۱۹۵۸ تصمیم گرفت کتابی بر اساس درسگفتارهایش منتشر کند، اما هرگز این پروژه را آغاز نکرد و بعدها این درسگفتارها به همان شکل که در کلاس درس ارائه شده بودند منتشر شدند و از آنها عطر کلاس درس به مشام می‌رسد که ممکن بود در […]